Имено, Александар III Македонски (356-323 г. п.н.е.), по секоја борба со Персијанците, за да ја релаксира својата војска, која во текот на денот учествувала во воените операции, во вечерните часови, околу разгорено огниште, организирал боречки вештини на истакнати (прославени) борачи. Меѓу нив Александар имал и свои миленици, за кои навивал. И, кога некој од тие негови миленици ќе бил соборен од противникот, Александар станувал и страстно, со силен продорен глас извикувал, бодрејќи го со зборовите: “ПАКИ СТАНИ”, “ПАКИ СТАНИ”, што значи “ПАК СТАНИ”, “ПАК СТАНИ”. Овие извици (зборови) од Александар со молскавична брзина се ширеле меѓу народите во азискиот свет. Според мноштво наративни извори од тој период, по тие зборови од Александар настанале називите на азиските држави: “ПАКИСТАН”, “АВГАНИСТАН”, “УЗБЕКИСТАН” И “ТАЏИХИСТАН”., се разбира, прилагодени на нивните јазично-семантички законитости. Инаку, денес самиот збор “Истан” кај тие народи значи “Држава”. Текст на Д-р.Петар Поповски
