ФАМИЛИЈАРЕН РОД –ГАЛАБИЈА, ВАНЕВЦИ ОД С.БУЈКОВЦИ

0
1220

  Сликата кај бунарот во дворот на дедо Ване е од пред најмалку 100 години. На сликата јасно се гледаат сите членови на семејството Ваневски – Стојановски, Тргачеви и Најдови с.Кадино и Пешевски с.Ајватовци,гости, пријатели, комшии од с.Бујковци. Сликата е правата вистина од кажувањата од тоа време. Дедо Ване бил селски кмет, седи на столот во средината со новина во раце. Често бил изигруван од внуците “Ти си бил селски кмет, а држиш весник наопаку”. Сликата постои и бунарот постои, не постојат багремите, црниците и диворите

       Сторија за семејството Ваневски – Стојановски

Ване – Стојан – Ѓуро дојдени од с.Ѓузомелци – Свети Николе

Стојан -син Васил

Васил (1880 – 1941) – Наска (1880-1960)

Син Стојан, ќерки – Стојка, Благуна, Гица, Мара

Стојан (1904 – 1941) – Крстана (1906 )

Синови – Александар, Ѓуро, Душан

Александар – Ленче

Синови – Васил и Стојан

Стојан – Борка

Ќерка – Александра

Ѓуро – Нада

Син – Драган, ќерка Весна

Драган – Вера

Синови – Мартин и Горан

Душан – Милица

Син – Мирослав, ќерка Маја

Мирче – Ерика

Синови – Давид и Лука

Ване Стојанович (1837 – 1942)

Синови – Тодор, Павле и Младен, ќерки Божа и Јана

Тодор – Смиљана

Синови – Спасо, Перо, ќерка Трајанка

Спасо – Васка

Синови – Ангел, Драган, ќерка Слоботка

Перо – Цена

Ќерка – Лина

Ангел – Наталија

Син – Зоран, ќерка Валентина

Зоран – Габриела

Ќерки – Маргарита и Јована

Драги – Божана

Син – Сашо, ќерка Васка

Сашо – Светлана

Син – Давид, ќерка Елена

Павле (1891 – 1971) – Мицка

Синови – Цветан, Витан, Атанас, Божин, ќерки Божа и Лина

Цветан – Мица

Син- Трајче, ќерки Милка и Ратка

Трајче – Мирјана

Ќерки

Витан – Тодорка

Син – Бранко, ќерки Биљана и Босилка

Бранко – Верица

Синови – Роберт и Дејан

Атанас – Слободанка

Синови – Душко и Миле, ќерка Вера

Душко – Љубинка

Синови – Игор и Виктор

Игор – Елизабета

Син – Марко, ќерка Марија

Виктор – Бранкица

Син – Филип, ќерка Ангела

Миле – Мира

Син – Атанас, ќерка Биљана

Атанас – Елена

Син – Мики, ќерка Теодора

Божин – Наца

Синови – Борче и Љупчо

Борче – Јасмина

Син – Бојан, ќерка Бранкица

Љупчо – Ленче

Ќерки – Наташа и Катерина

Младен – Тода – Јулка

Ќерки – Тодорка, Савка и Љубинка, синови Славко, Љубомир и Јован

Славко – Даринка

Синови – Тодор и Благоја, ќерка Савка

Тодор – Љубинка

Синови – Власте и Зоран, ќерка Светлана

Власте – Сузана

Ќерки – Кристина и Љупка

Христина, сопруг Марјан,ќерка Калина

Љупка,сопруг Коста,ќерка Софија.

Зоран – Соња

Ќерки – Елена и Ирена

Елена ,сопруг Бојан деца близнаци Теодора и Теодор.

Благоја – Вера

Синови – Роберт и Бобан, ќерка Весна

Роберт – Наташа

Синови – Антонио и Матеј

Бобан – Драгана

Ќерка – Наталија

Весна -сопруг Горан,синови Љупчо и Филип

Љубомир – Цима

Синови – Перо, Миле, Саво и Благоја

На фотографијата дел од родот Ваневци-Стојановски, во 1940 или 1941 година

Перо – Вера

Син – Бобан, ќерка Катерина

Бобан – Мими

Син – Кристијан, ќерка Наташа

Миле – Јагода

Син – Горан, ќерка Елена

Горан – Емилија

Син – Андреј, ќерка Дарија

Саво – Душка

Синови – Сашо и Влатко

Сашо – Ивана

Син – Петар

Влатко – Кристина

Ќерка – Андреја

Благоја – Зорица

Синови – Љупчо и Спасе

Љупчо– Николина

Син- Димитар, ќерка Јана

Спасе – Сандра

Ќерка – Сара

Јован – Дана

Син – Ацо, ќерки Биљана и Виолета

Ацо – Станојка

Син – Маријан, ќерка Анета

Маријан – Христина

Ќерки – Нина и Нена

Објавата е отворена за дополна и евентуална корекција(по порака)

Потикнат од едно време кога Рафинерија го загадуваше воздухот Перо Стојановски создал и едно поетско дело:

КОГА БИ МОЖЕЛ

                        Го гледам оџакот со затворени очи

                        јато немирни птици високо во лет,

                        го слушам оџакот со затворени уши

                        облаци темни на улица дете се гуши

                        Погледни колку е голема твојата уста

                        во полето густа магла се спушта,

                        сонцето срамно низ облаци блика

                        погледни човеку каква е оваа слика

                        Да сум птица високо да летнам

на тебе оџаку јас да слетам,

                        седело да направам мали да си вeдам

                        во тебе секој со радост ќе гледа

                        Густа магла над село се свила

                        ко дете мало го зела во прегратки свој,

                        уморен стојам а немам сила

                        поглед тажен – непроспиени ноќи безброј

                        Кога би можел ѕидар да бидам

                        цигла по цигла расѕидам,

                        да видам небо сонце да видам

                        живот да живеам – среќен да бидам.

                                                                                      Перо Стојановски

Претходниот артикал,НА ДЕНЕШЕН ДЕН -25 Октомври
Следната статијаНа денешен ден 26 Октомври

Оставете одговор

Ве молиме внесете го вашиот коментар
Ве молиме внесете ги вашето име тука